Keloğlan ve Kel Arkadaşlarının Sürprizi
Konu: Keloğlan, arkadaşlarının kendisi ile empati kurmak için saçlarını kestirdiği bir sürprizle karşılaşır. Hepsi birlikte festivalde eğlenir ve farklılıkların önemini öğrenirler. Dostlukları köyde herkese ilham verir.
Bir zamanlar köy kasabasında Keloğlan adında bir çocuk yaşarmış. Keloğlan, herkesin sevgisini kazanmış ve herkes onunla çok iyi geçinirmiş. Keloğlan’ın en yakın arkadaşlarından biri, onun kel olduğunu düşünerek onunla daha fazla empati kurmak istemiş.
Bir gün, Keloğlan’ın arkadaşları bir plan yapmışlar. Keloğlandan gizlice bir berber dükkanına gitmişler ve saçlarını kestirmişler. Hepsi Keloğlan gibi kel hale gelmişler. Artık Keloğlan’ın karşısına çıktıklarında onunla daha fazla empati kurabileceklerini düşünüyorlardı.
Ertesi gün, Keloğlan parkta dolaşırken arkadaşları beklenmedik bir şekilde karşısına çıktılar. Hepsi kel saçlarıyla Keloğlan gibi görünüyordu. Keloğlan şaşkınlıkla onlara baktı ve gülümseyerek sordu: “Hayırdır arkadaşlar, ne oldu sizin saçlarınıza?”
Arkadaşları gülerek cevapladı: “Biz de senin gibi kel olmak istedik, böylece seninle daha iyi anlaşabileceğimizi düşündük.” Keloğlan sevinçle onlara sarıldı ve “Siz gerçekten harika arkadaşlarsınız!” dedi.
Keloğlan ve kel arkadaşları köyde gezip dolaşmaya başladılar. Köy kasabasında halk onları görünce şaşırsa da, onları olduğu gibi kabul etti ve birlikte güzel zamanlar geçirdiler.
Bir gün, köy kasabasında bir kutlama düzenlenmeye karar verildi. Festival alanı süslemelerle dolup taşıyordu. Renkli bayraklar, rengarenk çiçekler ve neşeli müzikler festival alanını canlandırıyordu.
Keloğlan ve kel arkadaşları festivalin merkezinde yer aldı. Köy halkı, onların dostluğunu takdir ediyordu. Herkesin yüzünde gülümseme vardı ve festival alanı neşeyle doluydu. Köyün en büyük meydanında yapılan etkinlikler, dans gösterileri, müzik dinletileri ve oyunlar herkesi eğlendirdi.
Keloğlan ve arkadaşları, festival boyunca birlikte dans edip şarkı söylediler, oyunlara katıldılar ve birlikte güldüler. Onların başlarının kelliği kimseyi rahatsız etmiyordu, tam tersine onları daha da özel kılıyordu. Herkes, gerçek dostluğun dış görünüşle değil, kalple ilgili olduğunu anlamıştı.
Festivalin sonunda, Keloğlan, arkadaşlarına “Benim kelliğimle dalga geçmediniz, aksine bana destek oldunuz. Gerçek dostlarım olduğunuz için minnettarım” dedi. Arkadaşları da “Kel olman önemli değil biz seni böyle seviyoruz.” diye cevapladı.
Bu olaydan sonra köydeki herkes, farklılıkları kabul etmenin ve insanların iç güzelliklerine değer vermenin önemini anlamıştı. Keloğlan ve kel arkadaşları, dostluklarının ve dayanışmalarının köydeki herkese ilham verdiğini görmekten mutluluk duydular.